شعری از سیاوش شعبانپور

لیلای لندنم کشیده روی پله ی آخر نگاه کرد

لیلای لندنم بلندتر از تمام بلندتر از تمامی من لیلای لندنم نگاه کرد

شب تا تنفر باریدن از تماشای پرنده باز ایستاده بودم

باز نایستاده نگاه کرد

زیبا بود لیلای لندنم

زیباست لا لای آخرین نگاه پنجره اش

و چراغش را که خاموش و تخیل من روشن تر از چراغ اتاقش نگاه کرد

لیلای لندنم شل روی لباسش شد از سیاه کوتاه بود و کوتاه نیامده بود از نیامدنم

لیلای لندنم دوباره بوی وّنوشه*و وارِش* گرفته بود

بهار زلف زِلفشه اش* را کشید روی صورت نارنج

شب بود و تب

تب بود و من که غرق این چه هّکِردِن

well این زبان غریبه can not speak که

! زدم به زیر خواندن و از خانه نیز زیر شرجی و یاد از شما چه پنهان هان

: زدم به زیر مازّنی از

*«گِمه گِمه مِن گِمه از توُ * و تو ُ که شِه دانی نّدانی از مِنگِِِِمِه هایم»

! دق که روی زبان هان

لیلای لندنم شده بود

لیلای لندنم لنگ لال بازی شعرم لمید روی لام لمیدن خمید روی حرف آخر تاریخ

تاریک شد و شب

شب از برابر من خمیده گذشت

حمیده آمده بود

با آن لباس کولیش هنوز از شکوه شکوفه می رقصید

خندید و لیلای لندنم شده بود

حمیده

با آن پاشنه های صدا دار

سیاوش شعبانپور

تورنتو ــ زمستان ۸۷

۱) وّنوشه: گل بنفشه

۲) وارش : باران

۳) زلفشه : یکی از هشت نام باران به زبان مازندرانی ست. هشت نوع باران در زبان مازندرانی نامگذاری شده است زِلفشه یکی از آنهاست .زلفشه مرز بین باران و مه است.آنجا که باران به نازکی و ظرافت مخمل می بارد.این نوع باران و نامش هر دو از عزیزان ذهن من اند

۴) هّکِردِن : انجام دادن / چه هکِردِن : چه کار کردن ، سوالی ست و در حالت سر در گمی به کار می رود

۵)توُ : همان تو به زبان فارسی ست که در مازاندرانی “واو” ان کشیده تر و نزدیک به “او”‌ خوانده می شود

:با صدای شاعر بشنوید

کتاب شعر "عشقیزوفرنی" نوشته سیاوش شعبانپور را از کتابفروشی پگاه در تورنتو و از طریق انتشارات بوتیمار در ایران تهیه کنید.

#لیلا #لندن #لیلایلندن #سیاوش #شعبانپور #شعبانپور #زلفشه #هکردن