به نظر من کانون بهترین اتفاقیه که برای شعر فارسی تورنتو میتونه بیفته، به این دلیل که کانون کاملا مستقل کار می کنه و به کسی هم تعلق نداره. همین که به نهادی وابسته نیست و اسم کسی هم روش نیست فکر می کنم باعث میشه که شاعر راحت تر بتونه بهش مراجعه کنه بدون اینکه بخواد هزینه ایی پرداخت کنه یا مرید کسی به نظر برسه. فکر می کنم یکی از چیزهایی که تورنتو واقعا نیاز داشت یه مرکزی بود که بتونه همه رو در آغوش بکشه و فضایی فراهم کنه که یه مقدار روی شعر مترکزتر باشه و دموکرات تر اداره شه. جایی که در کنار شعر خوانی بتونه یه سری خدمات هم به شاعر ارائه  بده . بتونه لااقل یه لیست از بچه های شاعر تهیه کنه حداقل کتابهاشون یا سایتها و صفحاتشون رو لیست کنه و به نحوی معرفی و حمایتشون کنه و در این کار همه رو یک شکل عرضه کنه و سانسور نکنه و علایق شخصی کسی یا کسانی رو لحاط نکنه.  همینطور یه فضایی باشه که حداقل معاوضه کتاب شعر درش انجام شه یا جمع های کتابخوانی و بررسی کتاب بین اعضا بگذاره یا به هر طریقی یه مقدار هم آموزش بده چون در انتها اونچه مهمه خواندن شعر برای هم نیست بلکه یادگیری و پیشرفته . شخصا فکر می کنم تورنتو به نسبت خیلی از شهرهای این طرف دنیا پتانسیل خیلی خوبی برای پرورش دادن شاعران خیلی خوب و موفقی داره. همین که چند نفر خالصانه و داوطلبانه دور هم جمع شده اند و برای کامیونیتی ایرانی دارند کار می کنند هم به نظر من خودش خیلی اتفاق مبارکیه. امیدوارم کانون بتونه جوابگوی خواسته های خیلی از ماها باشه.

ساره سکوت ، 30